Wie
döcks häb ech an dem gedo’ech,
däe os
et Liere begebro’ech,
et Rekne on et Schrieve,
mar net
et Setten-Blieve.
Vandaach, do woard et mech wahl
klo’er,
wat
för ne jaue Mensch häe wo’er,
wenn
wör ömm och als Jonge
metonger quo’et gefonge.
On
säg, hätt et dann su’e geschat?
Ech glöv,
et hätt vüel mier gebat,
wenn
häe och för os Sönge
leet ens
de Knöppel schwenge.
Dat döchteg
häe met os
gewerkt,
dat häbe
wör noher gemerkt.
Mar och dat Speel on vüel
schu’en Denge
leet häe
os en den Tiet noch fenge.
Mar net
bloß, wat et opp dees Welt
all
gövt, hätt häe os do vertällt,
och
wie wör all ens könne
an
den Hemel os gewönne.
Denk
ech vandaach an öm teröck,
dann
weet ech wahl, et woar os
Glöck,
dat häe
os woard gege’eve.
Ech iehr
ömm all min Le’eve.